تاثیر آزادسازی تجاری بر سهم تقاضای نیروی کار دانش‎آموخته دانشگاهی از کل نیروی کار

امروزه، با منسوخ شدن سیاست صنعتی شدن جایگزین واردات، کشورها درحال بازکردن درهای تجاری خود روی یکدیگر هستند. از طرفی، یکی از معضلات کشورهای درحال توسعه، بیکاری افراد دانش آموخته است. اگرچه، کشور ایران نیز همزمان با دو پدیده افزایش نرخ مشارکت و بیکاری بالای جوانان مواجه است. این پژوهش، با استفاده از اطلاعات ۴۹ کشور (۳۱ کشور OECD و ۱۸ کشور غیر OECD) به دنبال بررسی تاثیر آزادسازی تجاری بر روی سهم تقاضای نیروی کار دانش‎آموخته دانشگاهی از کل نیروی کار است. همچنین تاثیر بخش های صنعت و خدمات بر سهم اشتغال این افراد نیز مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از روش گشتاورهای تعمیمیافته نشان داده می شود که نخست، آزادسازی تجاری منجر به افزایش سهم اشتغال نیروی کار دانش‎آموخته می شود. دوم این‎که بخش خدمات در سهم اشتغال دانش آموختگان وزن به مراتب بیشتری نسبت به بخش صنعت دارد. سوم، نسبت صادرات با فناوری بالا از کل صادرات بر سهم اشتغال افراد دانش‎آموخته تاثیر مثبت اما ضعیفی دارد و چهارم، رابطه مثبت و ضعیفی بین سرمایه سرانه و سهم نیروی کار دانش‎آموخته وجود دارد.

Keywords:

Trade Liberalization , Educated Labor Demand , The Ratio of Educated Workforce to Total Workforce , Labor Market , GMM , Comparative Advantage , آزادسازی تجاری , اشتغال نیروی کار دانشآموخته , سهم اشتغال نیروی کار تحصیلکردهی دانشگاهی , بخش خدمات , روش گشتاورهای تعمیمیافته , مزیت نسبی.