پهنه بندی خطر جریان های واریزه ای با استفاده از خصوصیات زمین شناسی مهندسی و ساختاری مسیر راه آهن قزوین تا منجیل

احداث راه آهن قزوین رشت انزلی از جمله طرح های زیر بنایی و بسیار مهم کشور است. با توجه به پرخطر بودن منطقه از لحاظ زمین شناسی، می بایست مطالعات زمین شناسی مهندسی جهت اجرای تمهیدات لازم برای جلوگیری از آسیب های جدی به سازه های احداث شده در طول مسیر و همچنین افزایش ایمنی تردد در طول آن، به دقت انجام گیرد. یکی از این مطالعات بررسی مسیر از لحیاظ ریسک وقوع جریان های واریزه ای و لغزش های دامنه ای می باشد. در این مطالعه به بررسی این موضوع در محدوده قزوین تا منجیی پرداخته شده است. ناحیه مورد مطالعه، بخشی از اسکلت کوهزائی البرز را تشکی می دهد که مانند سایر مناطق رشته جبال سراسری البرز شدیدا چین خورده و دچار شکستگی های گسله، فروافتادگی، لغزش و رانش گردیده است. در نتیجه چین خوردگی، ناودیس ها، تاقدیس ها، گسل ها و شکستگی هایی در رسوبات و رخساره های مختلف سنگی در این منطقه به وجود آمده است. از لحاظ سنگ شناسی جز اصلی سنگ های منطقه توف ها می باشند که در بسیاری از موارد در اثر فرسایش رسوبات غالب منطقه را تشکیل می دهند. اطلاعات مورد نیاز جهت پهنه بندی خطر ریسک لغزش های دامنه ای از طریق بازدیدهای میدانی، عکس های ماهواره ای و نقشه ها و گزارش های گذشته، به دست آمده و نقشه زمین شناسی طول مسیر راه آهن به پهنای پنج کیلومتر ترسیم شد. پس از تهیه نقشه زمین شناسی منطقه مورد مطالعه، با استفاده از پارامترهای تکمیلی، نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه، زمین لغزش و واریزه از منطقه مورد مطالعه تهیه شد و مناطق دارای خطر بالا (High rick) در آن مشخص گردید. بر اساس نقشه به دست آمده، بیشترین میزان ریسک جریان های واریزه ای در منطقه منجیل می باشد.منطقه منجی می باشد.

Keywords:

راه آهن قزوین - منجی , نقشه وزن دار , پهنه بندی , ساختارهای زمین شناسی