اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خودپنداره وعملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تبریز بود. طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش آموزان پسردوره متو سطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۹۹ - ۱۳۹۸ بودند که از این جامعه، تعداد ۶۰دانش آموز در دو گروه آزمایش (۳۰ دانش آموز) و کنترل (۳۰ دانش آموز) به روشنمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به این صورت که ابتدا خودپندارهتحصیلی دانش آموزان و عملکرد تحصیلی (نمرات نمیسال اول) آنها به عنوان پیش آزموناستفاده شد و بعد برای گروه آزمایشی مهارت های اجتماعی آموزش داده شد و گروه کنترلهیچ مداخله ای دریافت نکرد. بعد از اجرای آموزش مهارت های اجتماعی دوباره خودپندارهتحصیلی و پیشرفت تحصیلی (نمرات نمیسال دوم) دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفت.برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یی سن چن ومعدل نمرات دانش آموزان و پکیج آموزشی مهارت اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزشمهارت های اجتماعی ، میزان خودپنداره و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را به طورمعناداری افزایش می دهد. بنابراین آموزش مهارت های اجتماعی بر افزایش خودپنداره وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان پیشنهاد می گردد.

Keywords:

خودپنداره , عملکرد تحصیلی , مهارتهای اجتماعی