اثربخشی شعرخوانی در کاهش اضطراب

این پژوهش با هدف تعیین برنامه شعرخوانی بر کاهش اضطراب نوجوانان اجرا شد. روشپژوهش از نوع شبه تجربی و با طرح پیش آزمون– پس آزمون– پیگیری و با گروه گواهبود. جامعه آماری شامل نوجوانان ۱۶ - ۱۴ ساله بود. با روش نمونه گیری دسترس، ۲۴نوجوان که در پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (۱۹۸۷) نمره یک انحراف معیاربالاتر از میانگین کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی دو ماه تحت مداخله شعرخوانی در ۱۰ جلسه قرارگرفت و گروه گواه در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در مرحله پس آزمون وپیگیری، مجددا پرسشنامه اضطراب رینولدز و ریچموند (۱۹۸۷) پاسخ دادند. نتایج تحلیلکوواریانس، کاهش اضطراب را در گروه آزمایش نشان داد که در پیگیری سه ماهه نیزتداوم داشت. با توجه به یافته ها، اثربخشی کاربست شعرخوانی بر کاهش اضطراب تایید شد.

Keywords:

شعرخوانی , اضطراب , نوجوانان