بررسی رابطه کمال گرایی والدین با خودکارآمدی دانش آموز

کمال گرایی ویژگی شخصیتی است که خصوصیات آن، با تلاش فرد برای بی عیب و نقصبودن و خود ارزیابی انتقادی و نگرانی در مورد ارزیابی دیگران همراه است. پژوهش حاضربا هدف بررسی رابطه کمال گرایی والد ین با خودکارآمدی دانش آموز انجام د. روشپژوهش توصیفی-همبستگی بود و از لحاظ هدف در زمره پژوهش های کاربردی قرار دارد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر میبد درسال ۱۳۹۸ بود که تعداد ۱۰۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایانتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های چند بعدی کمال گرای فراست وهمکاران (۱۹۹۰) و خودکارآمدی عمومی شوارتزر و جروسلم (۱۹۷۹) استفاده شد. تجزیهو تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی (جهت توصیف متغیرهایجمعیت شناختی) و آمار استنباطی (به منظور آزمودن فرضیات پژوهشی) انجام شد. یافته هایحاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، بین کمال گرایی والدین و خودکارآمدی فرزندانرابطه منفی معنی داری وجود دارد. همچنین از بین مولفه های کمال گرایی والدین، مولفه هاینگرانی در مورد اشتباهات، تردید نسبت به اعمال، انتظارات والدین و انتقاد والدین باخود کارآمدی فرزندان رابطه منفی معنی دار و مولفه های استانداردهای فردی و نظم و ترتیببا خود کارآمدی فرزندان رابطه مثبت معنی داری نشان داد. با توجه به یافته ها می توان نتیجهگرفت که کمال گرایی والدین هم در ابعاد مثبت و منفی می تواند برخود کارآمدیدانش آموزان موثر باشد و در بسیاری از موارد، تاثیرات منفی کمال گرایی باعث رکودتحصیلی و مختل شدن خود کارآمدی دانش آموزان گردد.

Keywords:

خودکارآمدی , دانش آموز , کمال رایی , والدین