بهبود متوسط زمان پاسخگویی حافظه برای برنامه های حافظه محور به منظور کاهش نرخ زمان بیکاری هسته های پردازشی درپردازنده گرافیکی

ظهور مفهوم GPGPU همراه با CUDA ومدل های برنامه نویسی نظیر OpenC۱ ، فرصت های جدیدی را برای کاهش تاخیر و توان مصرفی برنامه های کارایی محور فراهم می کند. GPU می تواند هزاران نخ پردازشی موازی را برای پنهان کردن تاخیر پرهزینه دسترسی به حافظه اجرا کند. با این حال، برای برخی از برنامه های حافظه محور، به احتمال زیاد در برخی فواصل زمانی تمام نخ های پردازشی یک هسته متوقف شده و منتظر تامین داده توسط واحد حافظه هستند. در این پژوهش هدف ما بهبود تاخیر دسترسی به حافظه برای بسته های تولیدی توسط هسته های بحرانی در پردازنده های گرافیکی است. به منظور بهبود زمان غیربهینه هسته ها، ما بر روی شبکه میان ارتباطی بین هسته ها و حافظه پنهان سطح آخر تمرکز و بسته مربوط به هسته هایی که تعداد بیشتری نخ متوقف شده دارند را در ورود به شبکه و داوری در شبکه اولویت قرار می دهیم. به این ترتیب ، بیشترین اولویت در داوری و تخصیص منابع به بسته های بحرانی تر اعطا می شود، بنابراین درخواست حافظه برای آنها سریعتر سرویس دهی شده و متوسط زمان توقف هسته کاهش و در نهایت کارایی پردازنده گرافیکی افزایش می یابد.

Keywords:

پردازنده گرافیکی , شبکه میان ارتباطی , تاخیر , سطوح اولویت , بحرانی , حافظه , حالت بیکاری , حافظه نهان .