تعیین نیاز آبی گشنیز (.Coriandrum sativum L) به روش لایسیمتری در منطقه ای با اقلیم نیمه خشک

برآورد نیاز آبی یکی از مهم ترین مراحل طراحی سیستم های آبیاری است و برای برنامه ریزی و مدیریت صحیح منابع آب اولین و مهم-ترین قدم تعیین نیاز آبی است. لذا به منظور تعیین نیاز آبی گیاه گشنیز، آزمایشی به مدت دو سال (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی در کرمانشاه اجرا گردید. بدین منظور از سه لایسیمتر بیلان آبی به قطر ۲/۱ متر و ارتفاع ۴/۱ متر استفاده شد. زمان آبیاری با استفاده از قرائت های صورت گرفته از دستگاه IDRG تعیین شد، و در طی مدت آزمایش همواره سعی شد رطوبت در حد رطوبت سهل الوصول باقی بماند و عمق آبیاری هم به گونه ای محاسبه شد که بتواند رطوبت خاک را به ظرفیت زراعی برساند. سپس با استفاده از معادله بیلان آب تبخیرتعرق محاسبه شد. براساس نتایج به دست آمده میزان آب مورد نیاز گشنیز در سال ۱۳۸۸- ۱۳۸۹ و ۱۳۸۹-۱۳۹۰ به ترتیب ۵۸/۷۱۳ و۶۴/۵۸۰ میلی متر برآورد شد. در همین مدت تبخیر تعرق مرجع با استقاده از معادله پنمن مانتیث محاسبه شد و این پارامتر برای سال اول انجام پژوهش، ۵۸/۶۴۳ میلی متر و برای سال دوم ۱۷/۵۳۰ میلی متر برآورد گردید.

Keywords:

Drianable lysimeter , Kermanshah , Penman Monteith Fao equation , Water balance equation. , لایسیمتر زهکش دار , معادله بیلان آب , معادله پنمن مانتیث فائو , کرمانشاه