تاملی در معناشناسی واژه «اسوه» در قرآن و حدیث

نقش اسوه و الگو در تکوین شخصیت آدمی و سعادت وی انکارناپذیر است. به همین سبب در آموز ه های دینی و دیگر علوم نیز به بحث الگوبرداری پرداخته شده است. واژه ی «اسوه» در این موضوع نقش کلیدی داشته و پرکاربرد است ولی به مرور زمان معنای اولیه ی آن مغفول واقع شده و غالبا فهم صحیح و کاملی از کاربردهای قرآنی و حدیثی «اسوه» صورت نگرفته است. در این مقاله، معنای اصیل واژه اسوه، کاربردها و اقتضائات آن بازکاوی شده تا از این رهگذر مراد نصوص دینی بهتر تبیین گردد. چنانکه واژه اسوه دو معنای کلی دارد: معنای اولیه آن مداوا، علاج و مرهمی است که درد، غم یا سختی امور را کاهش می دهد و معنای ثانوی آن معادل الگو و مقتداست که امروزه بیشتر به کار برده می شود.