بررسی فلور منطقه حفاظت شده بیستون
Publish place: Taxonomy and biosystematics، Vol: 8، Issue: 29
Publish Year: 1395
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 310
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_TBJ-8-29_003
Index date: 13 May 2021
بررسی فلور منطقه حفاظت شده بیستون abstract
منطقه حفاظت شده بیستون به مساحت ۸۲۱۰۰ هکتار در بخشی کوهستانی شامل پناهگاه حیات وحش به مساحت ۳۱۲۵۰ هکتار و منطقه حفاظت شده به مساحت ۵۰۸۵۰ هکتار در رشته کوه های زاگرس، میانه ضلع غربی ایران، استان کرمانشاه واقع است. منطقه حفاظت شده بیستون آشیان های اکولوژی کوچکی دارد که به علت تغییرات ارتفاع از سطح دریا، عوامل فیزیوگرافی، خرد اقلیم ها و انواع خاک، ایجاد شده اند و گیاهان مختلفی آن ها را اشغال کرده اند. در مجموع، ۳۷۵ گونه و واحدهای زیرگونه ای متعلق به ۲۲۰ جنس و ۵۰ تیره در منطقه حفاظت شده بیستون شناسایی شده است؛ از این تعداد، ۲ تیره با دو جنس و سه گونه به پتریدوفیت ها تعلق دارند و ۴۸ تیره به گیاهان گلدار متعلق هستند که شامل ۴۳ تیره دولپه ای و ۵ تیره تک لپه ای می شوند. مهم ترین تیره های گیاهی به ترتیب عبارتند از: Asteraceae، Poaceae، Papilionaceae، Apiaceae، Brassicaceae و Caryophyllaceae. جنس Astragalus بزرگ ترین جنس منطقه حفاظت شده بیستون را تشکیل می دهد. گیاهان تروفیت بیشترین میزان حضور را داشته و پس از آن ها، همی کریپتوفیت ها، ژئوفیت ها، کامفیت ها و فانروفیت ها قرار دارند. بیش از ۶۳ درصد گیاهان منطقه حفاظت شده بیستون را عناصر منحصر به ناحیه ایرانی - تورانی تشکیل می دهند که تعلق این منطقه را به ناحیه رویشی ایرانی - تورانی و بخش کوردو - زاگروزین نشان می دهد. پس از عناصر متعلق به ناحیه ایرانی - تورانی، با اختلاف زیاد عناصر دو یا چندناحیه ای بیشترین حضور را دارند. گونه های انحصاری ۳۵/۹ درصد فلور منطقه حفاظت شده را تشکیل می دهند. کشف گونه های جدید Astragalus ciceropsis، A. montis-parrowii و Onosma bisotunensis و گزارش گونه Crucianella macrostachyaدر سال های اخیر از منطقه حفاظت شده بیستون، ناشناخته بودن فلور و غنای گونه ای آن را نشان می دهد.
بررسی فلور منطقه حفاظت شده بیستون Keywords:
بررسی فلور منطقه حفاظت شده بیستون authors
بهنام حمزه
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :