اثربخشی آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی بر مسئولیت پذیری و تمایل به جبران در دانشجویان
Publish place: Journal of Positive Psychology، Vol: 4، Issue: 3
Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 348
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_PPLS-4-3_005
Index date: 13 May 2021
اثربخشی آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی بر مسئولیت پذیری و تمایل به جبران در دانشجویان abstract
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش خود بخشودگی مبتنی بر کتاب درمانی بر مسئولیت پذیری و تمایل به جبران در دانشجویان انجام شد. ابتدا با استفاده از پرسشنامه بخشش خود از میان ۳۸۰ نفر از آزمودنی ها ۴۰ نفر که دارای کمترین نمره های بخشش خود بودند انتخاب شده و سپس با استفاده از روش جایگزینی تصادفی به عنوان نمونه پژوهش در دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه ۲۰ نفر) گمارده شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. گروه آزمایش به مدت ده جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه پیش و پس از مداخله به پرسشنامه های مسئولیت پذیری کالیفرنیا و تمایل به جبران وودیات و ونزل پاسخ دادند. نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در مسئولیت پذیری و تمایل به جبران تفاوت معناداری وجود داشت و آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی در ارتقای مسئولیت پذیری و تمایل به جبران دانشجویان موثر بوده است. همچنین نتایج نشان داد اثرات مداخله در طول زمان (از پس آزمون تا پیگیری) پایدار بوده است. به طور کلی، خودبخشش گری توانسته است با کاهش احساسات منفی و افزایش احساسات مثبت، تغییراتی را در مسئولیت پذیری فردی ایجاد کند و با افزایش راهبردهای سازگارانه در دانشجویان، تمایل به جبران را در آن ها ارتقاء بخشد. نتایج این تحقیق تلویحات مهمی در زمینه شیوه های آموزشی ترکیبی در ارتقاء خودبخششگری در بردارد.
اثربخشی آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی بر مسئولیت پذیری و تمایل به جبران در دانشجویان Keywords:
اثربخشی آموزش خودبخشش گری مبتنی بر کتاب درمانی بر مسئولیت پذیری و تمایل به جبران در دانشجویان authors
محمد ترکی زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
کبری حاجی علیزاده
استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
سید عبدالوهاب سماوی
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی،دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :