ارائه مدل فازی ارزیابی میزان اثربخشی حملات منع سرویس دهی توزیع یافته، مبتنی بر منابع آشکار

عملیات های سایبری، که عملیات منع سرویس دهی توزیع یافته (DDoS) یکی از مهمترین انواع آنها هستند، با فرض این که مبتنی بر اصول عملیات تاثیرمحور باشند، پیامدهای متنوعی ایجاد می کنند. اندازه گیری میزان و ابعاد پیامدهای یک عملیات سایبری از پیچیدگی بالایی برخوردار است. یکی از روش های استخراج پیامدها، ارزیابی میزان اثربخشی عملیات می باشد. از طرفی ارزیابی میزان اثربخشی نیز پیچیده و سخت می باشد، چرا که فضای تاثیرات عملیات سایبری، دارای شرایطی مثل عدم قطعیت بالا، گسترده بودن و غیرخطی بودن رابطه قدرت و کارایی عملیات با اثرات وضعی آنها می باشد. عموما برای غلبه بر چالش فوق از تلفیق داده های دریافتی از چند حسگر استفاده می شود. در فضای عملیات، حسگرها به دو نوع حسگر آشکار و پنهان تقسیم می شوند ولی در فضای سایبر حسگرهای آشکار از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. در این تحقیق یک ساز وکار مناسب برای اندازه گیری میزان موفقیت حملات DDoS طراحی شده است. جهت بازخوردگیری و اندازه گیری اثر نهایی عملیات DDoS، از منابع آشکار بعنوان حسگرها در مشاهده و دریافت میزان تاثیرات این نوع از عملیات، استفاده شده است. از آنجا که داده های منابع آشکار نزدیک به زبان شناختی بوده و همچنین به صورت دامنه ای و غیر دقیق بیان می گردد، لذا از روش فازی که یکی از بهترین روش های حل مسائل عدم قطعیتی و ابهام آلود می-باشد، استفاده شده است. همچنین از منطق فازی و دلفی فازی وزن دار به صورت توامان جهت تلفیق و ادغام داده های حسگرها استفاده شده است. نتیجه ارزیابی ها به خوبی نشان می دهد ساز و کار ارائه شده برای انتخاب و مقیاس بندی داده های آشکار به خوبی تدوین شده است و روش پیشنهادی برای تلفیق داده ها به دلیل توانایی عمل در محیط های عدم قطعیتی و مبهم، خطای کمتری نسبت به منطق کلاسیک و تک حسگری دارد.

Keywords:

عملیات سایبری , عملیات DDoS , اثربخشی عملیات , پیامد , استنتاج فازی