سیر تحول سوررئالیسم در آثار زکریا تامر براساس مطالعه ی موردی سه مجوعه ی (صهیل الجواد الابیض، ربیع فی الرماد و الرعد)

سوررئالیسم مکتبی هنری- ادبی است که در اوایل قرن بیستم در فرانسه ظهور کرد و هدف داعیان آن رسیدن به «واقعیت برتر» بود. رویا، نگارش خودکار، دیوانگی، طنز، اروتیسم، امر شگفت و جادو، اشیای سوررئالیستی و تصادف عینی از وسایل عمل سوررئالیست هاست. زکریا تامر، داستان­­­نویس معاصر سوری، از جمله نویسندگان عربی است که مطالعه آثارش، نشان­دهنده تاثیر وی از چنین نگرشی در گزینش سوژه ها و فضاهای داستانی بوده است. مقاله حاضر با بررسی سه مجموعه نخست داستان های کوتاه تامر بر اساس اصول و مبانی مکتب سوررئالیسم، سیر تحول دهه آغازین نویسندگی او را از این منظر بررسی و تحلیل کرده است. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد که زکریا تامر در مجموعه نخست خود (صهیل الجواد الابیض) پایبندی بیشتری به سوررئالیسم فرانسوی دارد و اکثر داستان هایش در فضایی رویاگونه و فراواقعی­ روایت می­شود. وی در مجموعه­های دوم (ربیع فی الرماد) و سوم (الرعد) به سمت بومی کردن این نگرش پیش می­رود؛ بگونه ای که باوجود کم­رنگ شدن مولفه های سوررئالیستی در داستان­ها، فضای کلی آن­ها همچنان سوررئالیستی است. نکته قابل توجه در این روند، نزدیک شدن تامر به نوعی سوررئالیسم اجتماعی است که تضاد آشکار با جنبه فردگرایانه این مکتب دارد.  

Keywords:

کلمات کلیدی: سوررئالیسم , زکریا تامر , داستان کوتاه , صهیل الجواد الابیض , ربیع فی الرماد , الرعد