کاربرد ژئوشیمی در مطالعه دیاژنز و خصوصیات‎ رسوبی سازند سروک در یال شمالی و جنوبی کوه میش، منطقه گچساران

      چکیده   سازند سروک از گروه بنگستان یک سکانس کربناته ضخیم لایه در حوضه زاگرس است که در یال شمالی و جنوبی کوه میش در منطقه گچساران از نظر ژئوشیمی رسوبی مطالعه شده است. ضخامت نهشته‎های کربناته سازند سروک در یال شمالی ۲۵۲ متر و در یال جنوبی ۳۴۸ متر است. مطالعات پتروگرافی و آنالیز رخساره‎ای نشان می‎دهد که سازند سروک در یک رمپ کربناته به‎جای گذاشته شده است به‎طوری که عمق حوضه در یال شمالی بیشتر از یال جنوبی بوده است. سیمانی‎شدن، میکریتی‎شدن و گلاکونیتی‎شدن از مهمترین فرآیندهای دیاژنتیکی شناسایی شده در سازند سروک است. مطالعه با میکروسکوپ کاتدولومینسانس، نشان‎دهنده سیمان دریایی و متائوریکی در نمونه‎های یال جنوبی کوه میش است. تغییرات عناصر اصلی و فرعی و ایزوتوپ اکسیژن و کربن کمک به تفکیک نهشته‎های رسوبی سازند سروک در یال شمالی و جنوبی کوه میش از یکدیگر نموده است. تغییرات (۱۰۰۰*Sr/Ca (wt)) در برابر Fe و Mn نشانگر بسته تا نیمه بسته بودن سیستم دیاژنتیکی در یال شمالی کوه میش و نیمه بسته بودن سیستم دیاژنتیکی در یال جنوبی کوه میش است. روند تغییرات ایزوتوپ اکسیژن در برابر کربن در نمونه‎های آهکی سازند سروک بیانگر دیاژنز در یک سیستم فریاتیک دریایی در یال شمالی کوه میش و دیاژنز متائوریکی در یال جنوبی کوه میش است.    

Keywords:

واژه‎های کلیدی : دیاژنز , ژئوشیمی رسوبی , عناصر اصلی و فرعی , ایزوتوپ اکسیژن و کربن , سازند سروک