تاثیر عوامل پولی و روانی بر تورم در ایران طی سالهای ۱۳۵۳-۱۳۷۴

این مقاله، به بررسی علل و ماهیت تورم در ایران، طی سالهای ۱۳۵۳-۱۳۷۴ می پردازد. متوسط نرخ تورم طی این سالها، سالانه ۸/۲۰ درصد بوده است. از این لحاظ می توان گفت که طی این دوره، اقتصاد کشور با تورم شدید مواجه بوده است. بی گمان، علل و آثار گوناگونی را می توان برای تورم مزبور متصور شد. در این مقاله، ضمن بحث نظری در مورد علل، آثار و ماهیت تورم، به بررسی عوامل موثر بر سطح قیمتها و تورم در ایران براساس معادلات رگرسیونی پرداخته شده است و براساس تخمین معادلات مزبور، این نتیجه به دست آمده است که انتظارات ایستای تورمی ، رشد نقدینگی و رشد شاخص قیمت کالاهای وارداتی، به ترتیب، مهمترین عوامل موثر بر تورم کشور طی دوره مورد بحث بوده اند. بر این اساس، مهار تورم در کشور، مستلزم تعدیل انتظارات تورمی، کاهش رشد نقدینگی، و کاهش وابستگی کشور به واردات کالاهای واسطه ای و سرمایه ای است و در این زمینه ترکیبی از سیاستهای پولی انقباضی و سیاستهای بودجه ای انبساطی برای تداوم رشد اقتصادی به همراه مهار تورم به عنوان یک شیوه موثر توصیه می گردد.