تعیین مالیات تورمی در اقتصاد ایران

یکی از علتهای بنیانی رشد قیمتها در ایران، عدم توازن در ساختار بودجه دولت و کشش ناپذیری درآمدهای مالیاتی نسبت به رشد درآمد ملی است. در فرایند رشد اقتصادی، درآمدهای مالیاتی متناسب با رشد درآمد ملی افزون نگردیده است. در مقابل، مخارج عمومی، به دلیل مشارکت دولت در برنامه های توسعه، سریعا افزایش یافته، و این امر، کسری بودجه را به دنبال داشته است. تامین کسری بودجه دولت، عمدتا از طریق استقراض از بانک مرکزی و خلق پول پرقدرت بوده است، به گونه ای که دولت با افزایش پایه مقادیر خاصی از منابع موجود در اقتصاد را در اختیار خود گفته و با استفاده از حق قانونی و انحصاری خود برای چاپ اسکناس، ضمن ایجاد درآمد از طریق حق الضرب، موجب افزایش حجم پول، و در نهایت، تورم در جامعه شده است. این تورم، ارزش پولی را که توسط مردم نگهداری می شود کاهش داده، و بدین وسیله، به واسطه ایجاد پول جدید، مالیاتی را بر مردم تحمیل نموده است که در اصطلاح، به آن مالیات تورمی می گوییم.