به کارگیری جدول داده – ستانده منطقه ای تدوین شده با روش GRIT برای بررسی اشتغال زایی و اهمیت بخش مسکن در استان اصفهان

سابقه تاریخی جداول داده – ستانده منطقه ای به سال۱۹۵۰ باز می گردد که اندیشه تدوین آن توسط والتر ایزارد مطرح شد. در ایران تهیه حساب های منطقه ای از برنامه عمرانی پنجم قبل از انقلاب آغاز گردید ولی تاکنون برای استان های معدودی این حساب ها تدوین شده است. تدوین و تکمیل این نوع حساب ها و جداول براساس روش های پیمایشی، مکانیکی و یا تلفیقی از آن دو امکان پذیر است که هر کدام معایب و مزیت های خاص خود را داراست. به منظور شناخت وضعیت و راهبردهای بلندمدت توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کمیته تخصصی اقتصاد کلان استان اصفهان،روش گریت را برای تدوین جدول داده – ستانده استان به کار گرفت که یک روش تلفیقی چند منظوره است. در این مقاله، پس از معرفی اجمالی روش با به کارگیری جدول داده – ستانده و آمارهای اشتغال استان اصفهان به بررسی اهمیت و اشتغال زایی بخش های مختلف اقتصادی با تاکید بر بخش ساختمان و مسکن پرداختیم. زیرا اساسی ترین مشخصه الگوی داده – ستانده به نمایش گذاردن پیوندها و ارتباطات متقابل بخش های مختلف اقتصادی است. همچنین با محاسبه برخی شاخص های قابل استخراج از این جداول می توان به تاثیر فعالیت های اقتصادی در توسعه استان دست یافت.