شبیه سازی تجربی وعددی انتقال کوپل حرارت و آب در محیط متخلخل خاک
Publish place: Irrigation and Drainage، Vol: 11، Issue: 3
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 268
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-11-3_015
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
علم انتقال حرارت یکی از مهم ترین و پرکاربردترین علوم مهندسی است. محیط متخلخل به خاطر ساختار خود، سطح انتقال حرارت بزرگی را در یک حجم مشخص فراهم می کند ازاین رو بررسی انتقال حرارت در محیط متخلخل خاک به خاطر اهمیت در لایه های زیرین خاک و جذب آب و ریشه در سال های اخیر مورد توجه قرارگرفته است. در این مطالعه، انتقال کوپل حرارت و آب در محیط متخلخل خاک که انتقال حرارت به طریق همرفت با استفاده از ترموگراف (IRT) و در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد، آزمایش ها در مدل فیزیکی ساخته شده در گروه فنی و مهندسی دانشگاه شهر پادوا۵ در کشور ایتالیا انجام گرفت. آنالیز عددی بر اساس تفاضلات محدود و معادله انتقال حرارت در محیط متخلخل و با استفاده از مدل کومسول صورت گرفت. اندازه گیری درجه حرارت در محیط متخلخل اشباع شده از شن با استفاده از ترموکوپل و در نقاط تعیین شده محیط و در کوپلهای مختلف حرارت و دبی جریان آب (q۱,q۲,T۱,T۲,T۳,T۴,T۵) انجام شد. مقایسه نتایج تجربی و عددی نشان می دهد که مدل کامسول با دقت زیادی انتقال کوپل حرارت و آب و نیز پخشیدگی سطحی حرارت را در محیط متخلل خاک شبیه سازی می کند. در انتقال کوپل حرارت و آب در محیط متخلخل در مقدار جریان آب بیشتر، زمان کمتری برای رسیدن به حالت پایدار سپری می شود. نتایج تجربی نشان داد که در انتقال کوپل حرارت و آب، دیفیوژن طولی پروفیل حرارت در محیط متخلخل با افزایش حرارت بیشتر خواهد شد. هرچه مقدار دبی جریان آب بیشتر باشد دیفیوژن طولی پروفیل حرارت در طول محیط نیز کمتر خواهد بود (دیفیوژن طولی پروفیل حرارت کوپل q۲T۴ بیشتر از کوپل q۱T۴نشان داده شد). هرچه درجه حرارت بیشتر شود زمان توسعه یافتگی پروفیل حرارت و رسیدن به حالت پایدار در محیط متخلخل افزایش می یابد. با ثابت ماندن مقدار جریان و افزایش دما، زمان توسعه یافتگی پروفیل حرارت برای رسیدن به حالت پایدار در طول محیط متخلخل و در فواصل طولی تعیین شده کاهش می یابد.
Keywords:
Authors
علی اصغر میرزایی
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه تبریز
امیرحسین ناظمی
استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز
سیدعلی اشرف صدرالدینی
استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز
رضا دلیرحسن نیا
استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :