برآورد پیاز رطوبتی ناشی از آبیاری قطره ای سطحی با استفاده از مدل های عددی و تجربی

مزایای آبیاری قطره ای، استفاده از این سیستم را در سطح جهان افزایش داده است. این سیستم آبیاری به طورمعنی داری سطح خیس شده خاک را کاهش می دهد که نتیجه آن کاهش تلفات تبخیر می باشد. الگوی خیس شدگی یکی از پارامترهای اصلی در بهینه کردن جانمایی لترال ها و فاصله قطره چکان ها و همچنین دبی خروجی آن ها می باشد به عبارت دیگر برای طراحی مناسب آبیاری قطره ای ابعاد خیس شدگی (عمق و عرض خیس شدگی) بایستی به دقت تعیین شود. بنابراین تحقیق حاضر جهت بررسی دقت مدل های عددی (Hydru-۲D) و تجربی (رگرسیون چند متغیره غیرخطی) در برآورد الگوی خیس شدگی ناشی از آبیاری قطره ای سطحی در یک خاک لوم رسی صورت پذیرفت برای این منظور مقادیر رطوبت، عمق و عرض خیس شدگی خاک، برآورد شده و با مقادیر بدست آمده از آزمایشگاه مقایسه گردید. آزمایشات شامل تعیین رطوبت، عمق و عرض خیس شدگی خاک بعد از ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ ساعت آبیاری با سه دبی متفاوت (۲، ۴ و ۸ لیتر بر ساعت) بود. شاخص های آماری نشان دادند که تفاوت چندانی بین نتایج مدل ها و مقادیر مشاهداتی وجود ندارد به طوریکه RMSE نرمال شده برای مدل عددی و تجربی به ترتیب از ۸/۵ تا ۴/۸ درصد و ۷ تا ۷/۷ درصد متغیر بود. همچنین نتایج نشان داد که مدل عددی پیشنهاد شدهT با دقت قابل قبولی الگوی خیس شدگی را برآورد می کند.

Keywords:

الگوی خیس شدگی , آبیاری موضعی , خاک لومی رسی , مدلسازی