مدل سازی پراکنش تون چشم درشت (Thunnus obesus Lowe, ۱۸۳۹) در اقیانوس هند با استفاده از متغیرهای محیطی حاصل از تصاویر ماهواره ای

اطلاع از تاثیر محیط بر پراکنش آبزیان اقتصادی قدمی بنیادی در مدیریت اکوسیستم محور شیلات و در نهایت به عنوان یک رویکرد استاندارد در سیاست های مدیریتی به حساب می آید. تون چشم درشت (Thunnus obesus) از مهم ترین آبزیان در حال برداشت در اقیانوس هند است. مطالعه حاضر به بررسی ارتباط متغیرهای تاثیرگذار بر روی میزان صید و پراکنش تون چشم درشت صید شده توسط پرساینرهای ایرانی در اقیانوس هند با به کارگیری مدل جمعی تعمیم یافته (GAM) و حداکثر آنتروپی (MaxEnt) و متغیرهای حاصل از تصاویر ماهواره ای پرداخته است. نتایج بیانگر تاثیر متغیرهای زمانی و مکانی همراه با متغیرهای انرژی جنبشی ادی، ارتفاع سطح دریا، عمق لایه هم دمایی ۲۰ درجه سانتی گراد و دمای سطحی آب است. بیشترین مطلوبیت زیستگاهی حاصل از مدل حداکثر آنتروپی در عرض های ۰ تا ۵ درجه شمالی و جنوبی و به ویژه در ناحیه غربی اقیانوس هند و طول ۴۵ تا ۷۰ درجه شرقی مشاهده شد. تحقیق حاضر با به کارگیری تصاویر ماهواره ای و تعیین مهم ترین فاکتورهای محیطی تاثیرگذار بر مناطق با مطلوبیت زیستگاهی بالا می تواند با افزایش کارایی صید به ناوگان پرساینرهای ایرانی در یافتن محل تجمع این گونه و در نهایت به مدیران شیلاتی کشور برای اجرای مدیریت اکوسیستم محور شیلاتی در آب های مورد بهره برداری از ذخایر مشترک اقیانوس هند کمک کند.

Keywords:

Bigeye tuna , distribution , habitat modeling , ecosystem management , تون چشم درشت , پراکنش , مدل سازی زیستگاه , مدیریت اکوسیستم