تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه کاری شرطی و غیرشرطی

هدف این پژوهش، تعیین تاثیر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه کاری شرطی و محافظه کاری غیرشرطی است. برای دستیابی به هدف مذکور، دو فرضیه تدوین و نمونه ای متشکل از ۷۷ شرکت به روش حذف سیستماتیک از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۸۰تا ۱۳۸۹ انتخاب گردید. برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی از مدل خان و واتس (۲۰۰۹) و برای اندازه گیری محافظه کاری غیرشرطی از معیار گیولی و هاین (۲۰۰۰) و همچنین، برای اندازه گیری اطمینان بیش از حد مدیریتی از دو معیار مبتنی بر پژوهش احمد و دوئلمن (۲۰۱۳) استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش حداقل مربعات وزنی و شیوه داده های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصل از برآورد مدل های پژوهش گویای آن است که اثر اطمینان بیش از حد مدیریتی بر محافظه کاری شرطی و غیرشرطی منفی و معنی دار است، به عبارتی، وجود ویژگی اطمینان بیش از حد در مدیران ارشد، سبب کاهش محافظه کاری در فرآیند گزارشگری مالی می شود.          

Keywords:

محافظه کاری شرطی , محافظه کاری غیرشرطی , اطمینان بیش از حد مدیریتی