مطالعه تطبیقی شعر غالب دهلوی و اقبال لاهوری
Publish place: Journal of Literary Criticism and Rhetoric، Vol: 8، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 219
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-8-2_008
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
Abstract:
غالب دهلوی و اقبال لاهوری دو شاعر برجسته شبه قاره هند در قرن های نوزده و بیست میلادی هستند که دغدغه های اجتماعی و سیاسی جامعه زمان خویش را در آثار خود منعکس کرده اند. آنان در دو زبان فارسی و اردو قاعده و طرحی نو درانداخته اند و به عنوان الگویی برای مسلمانان شبه قاره هند و پاکستان مطرح شده اند. هر دو از خرافات و رسوم فرسوده گریزان بودند و علیه آن اعتراض نمودند. می توان گفت سرچشمه های فکری و ادبی دو شاعر تقریبا مشترک است. از مضامین مشترک شعر این دو شاعر عارف مسلک می توان به عشق، اخلاص در عبادت، وحدت وجود، کرامت انسانی و فلسفه حکمت «لا و الا» اشاره کرد. فلسفه خودی، فلسفه عشق و عقل، فلسفه شعر و عرفان نیز از مهم ترین مفاهیم اختلافی شاعران نامبرده به شمار می آید. در نظام فکری اقبال، مفاهیمی همچون مردم، خدا و عشق به شکل برجسته ای تجلی یافته است، اما نظام فکری غالب بیشتر مبتنی بر عقل و منطق بوده است و از نمادهای عینی و محسوس بیشتر بهره گرفته است. در این مقاله کوشیده ایم با بررسی آثار غالب و اقبال، زمینه های مشترک و متفاوت شعر این دو شاعر و علل آن را تبیین نماییم و با روشی توصیفی تحلیلی به مطالعه تطبیقی اشعار این دو شاعر پرداخته، رویکرد فلسفی و عرفانی آن دو را تجزیه و تحلیل کنیم.
Authors
شکیله رفیق جام
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
مصطفی موسوی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :