تحلیل صنعت متناقض نما در تائیه کبرای ابن فارض

کارکرد اصلی و هنری ادبیات, آشنازدایی است که در زبان ادبی، جلوه ویژه ای دارد و پدیده ای را برخلاف عادت به نمایش می گذارد. ناسازوارگی یا متناقض نما، یکی از شگردهای آشنازدایی است. متناقض نما به دو نوع دستوری (نحوی) به شکل مضاف و مضاف الیه, موصوف و صفت, مسند و مسندالیه, جمله و معنایی به شکل حس آمیزی, شطحیات, خلاف آمد گفتمان و رویداد انجام می شود. ابن فارض، عارف صوفی مسلک، علاوه بر استعداد شاعری, دارای ادراکات عرفانی و صوفیانه بود؛ او شگرد ناسازوارگی را با همه قابلیت های تعبیری خود، شیوه ای نزدیک تر و بهتر برای تجربه های صوفیانه اش یافت. در پژوهش حاضر، نویسندگان ضمن تعریف متناقض نما و ارزش ادبی و بلاغی اش، انواع متناقض نما را همراه با تحلیل آن در دیوان ابن فارض بیان کرده اند.

Keywords:

اشعار عرب , آشنازدایی , متناقض نما , عرفان , ابن فارض