آموزش جامعه شناسی و تفکر انتقادی زنان

تفکر انتقادی یکی از اولویتهای آموزش و پرورش است. درس جامعهشناسی فرصتهای فراوانی را برای رشد گرایشها و مهارتهای تفکر انتقادی فراهم میکند. یکی از چالشهای اساسی در آموزش جامعهشناسی در ایران، توجه عملی ضعیف به تفکر انتقادی بوده است. یکی از انتظارات و بایستههای آموزش جامعهشناسی در ایران، افزایش تاکید بر تفکر انتقادی در بین دانشجویان به طور عام و دانشجویان دختر به طور خاص است. زنان نیمی از ساخت اجتماعی ایران هستند، لذا هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی رابطه  بین آموزش جامعهشناسی و تفکر انتقادی در بین دانشجویان دختر (مورد دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی مدیریت جهانگردی دانشگاه شیخ بهایی اصفهان) خواهد بود .روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار جمعآوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد نگرش به درس و تفکر انتقادی ریکتس ( ۲۰۰۳) بوده است.جمعآوری اطلاعات بر اساس سرشماری در بین کلیه دانشجویان دختر (۶۷ نفر) کلاس درس مبانی جامعهشناسی دانشگاه شیخ بهایی شهر بهارستان اصفهان (مقطع کاردانی و کارشناسی رشته مدیریت جهانگردی نیمسال اول ۹۱-۱۳۹۰) انجام گرفته است. در مجموع، نگرش دانشجویان دختر به درس مبانی جامعهشناسی در سطح زیاد و میزان تفکر انتقادی دانشجویان دختر در سطح خیلی زیاد ابراز شده است. رتبهبندی شش مولفه به ترتیب اهمیت عبارتند از: توانایی درک و فهم درس، احساس ارزشمندی درس، اهمیت داشتن، احساس لذت بردن، انگیزش یادگیری و احساس ترس و نگرانی از درس مبانی جامعهشناسی.تفاوت معناداری در نگرش به درس مبانی جامعهشناسی بین دو  مقطع تحصیلی (به نفع مقطع کارشناسی) وجود داشته است.ارتباط معناداری بین سه مولفه احساس سودمندی، انگیزش یادگیری و همچنین، اهمیت داشتن درس به طور جداگانه با تفکر انتقادی دانشجویان دختر وجود داشته که معرف وجود ارتباط بین آموزش جامعهشناسی و تفکر انتقادی در بین دانشجویان دختر بوده است.

Keywords:

آموزش جامعه شناسی , مبانی جامعه شناسی , نگرش به درس مبانی جامعه شناسی , تفکر انتقادی , تحقیق پیمایشی , دانشگاه شیخ بهایی اصفهان