تاثیر اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و سطح کنسانتره بر مصرف و هضم جیره ها، ابقاء نیتروژن، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف در گوسفندکرمانی
Publish place: Journal of Animal science، Vol: 27، Issue: 1
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 181
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-27-1_001
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
Abstract:
زمینه مطالعاتی: در ایران سیلاژ علوفه کامل جو بسیار کمتر از دیگر سیلاژها مورد توجه بوده است. هدف: این آزمایش به منظور تعیین تاثیر دو سطح اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و دو سطح کنسانتره بر مصرف، قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف خوراک در گوسفند کرمانی انجام گرفت. روش کار: حدود ۱۲۰۰ کیلوگرم علوفه جو در زمان سبز` بودن ساقه و خمیری بودن دانه، با چاپر در دو اندازه ۲۴ و ۱۲میلیمتر خرد شدند و در کیسههای نایلونی سیلو شدند. پس از ۴۵ روز سیلوها باز شدند و ویژگیهای فیزیکی و ارزیابی ظاهری نمونههای جو سیلویی انجام گرفت. جیرههای آزمایشی عبارت بودنداز: ۱) ۴۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و ۶۰ درصد کنسانتره، ۲) ۶۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و ۴۰ درصد کنسانتره، ۳) ۴۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و۶۰ درصد کنسانتره، ۴) ۶۰ درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و۴۰ درصد کنسانتره. نتایج: سیلوها در ارزیابی ظاهری اختلاف معنیداری نداشتند، ولی pH در سیلاژ علوفه کامل جو ریز، به صورت معنیداری کمتر بود (۰۰۳/۰p=). عامل موثر فیزیکی و الیاف موثر فیزیک در جیرههای دارای سیلاژ علوفه کامل جو درشت بیشتر بود. مصرف ماده خشک در جیرههای دارای ۶۰ درصد کنسانتره بیشتر بود، ولی مصرف الیاف نامحلول در شویندهی خنثی و قابلیت هضم ماده خشک تحت تاثیر سطح کنسانتره و اندازه ذرات جو سیلویی قررار گرفت. ابقاء نیتروژن در جیرههای سیلاژ ریز بیشتر بود (۰۲۲/۰=p). زمانهای مصرف، نشخوار و جویدن و در جیرههای دارای سیلاژ درشت بیشتر بودند. نتیجهگیرینهایی: بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و آلی در جیره دارای ۴۰ درصد کنسانتره و سیلاژ علوفه کامل جو ریز بود، زیرا با کاهش اندازه ذرات سیلاژ به سطح تماس میکروبی در شکمبه افزوده شد.
Keywords:
Authors
علی شمسی
دانش آموخته کارشناسی ارشد بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد مهدی شریفی حسینی
استادیار بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
امید دیانی
استاد بخش علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :