اثرات استفاده از سطوح مختلف مخمرسلنیوم برعملکرد تولید، سیستم ایمنی و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز مرغان تخمگذار پس از دوره تولک بری

زمینه مطالعاتی: بررسی تاثیر سلنیوم آلی بر عملکرد تولید مرغان تخم گذار هدف:  ارزیابی اثرات سطوح مختلف مخمر سلنیوم بر عملکرد تولید تخم­مرغ، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و پاسخ سیستم ایمنی مرغان تخم­گذار پس از دوره تولک­بری. روش کار: تعداد۸۰ قطعه مرغ تخم­گذار لگهورن سویه های-لاین W-۳۶ در دوره پس از تولک­بری (سن ۷۸ هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی به ۵ تیمار با ۴ تکرار ۴ قطعه ای اختصاص داده شدند. پرندگان با ۵ سطح مکمل مخمر سلنیوم (صفر،۱۵۰، ۳۰۰ ،۴۵۰ و۶۰۰ میلی­گرم درکیلوگرم) به مدت ۴ هفته تغذیه شدند. نتایج: در کل دوره، استفاده از سطوح ۳۰۰ و ۴۵۰ میلی­گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم، درصد تولید تخم مرغ را به طور معنی­داری افزایش داد (۰۵/۰>P) ولی توده تخم مرغ پرندگان تحت تاثیر سطوح مخمرسلنیوم قرار نگرفت (۰۵/۰مخمر سلنیوم کاهش معنی­داری نشان داد (۰۵/۰>P). در پایان دوره، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و تیترآنتی­بادی علیه آنفلوآنزای پرندگانی که در جیره آنها از ۳۰۰میلی گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم یا بالاتر استفاده شده بود، به طور معنی­داری افزایش یافت (۰۵/۰>P). نتیجه­گیری نهایی: چنین نتیجه گیری می شود که با استفاده از ۳۰۰ میلی گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم سل پلکس در جیره مرغان تخمگذار پس از دوره تولک­بری، می توان تا حدودی عملکرد تولید و پاسخ سیستم ایمنی پرندگان را بهبود داد و حداکثر سطح قابل استفاده از آن نیز حدود ۴۵۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره تعیین شد.

Keywords:

تخم مرغ , سیستم ایمنی , گلوتاتیون پراکسیداز , مخمر سلنیوم , مرغ تخمگذار