اثرات سطوح مختلف آنتی اکسیدان کورکومین در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر کیفیت اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد- یخ گشایی

زمینه مطالعاتی :آسیب غشایی به عنوان یکی از دلایل کاهش تحرک و باروری اسپرم خروس مطرح می­باشد. تاکنون آنتی اکسیدان­های مختلفی جهت کاهش یا جلوگیری از آسیب های غشایی در حین انجماد مورد استفاده قرار گرفته است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف کورکومین (۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میکرومولار) در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر فراسنجه­های کیفی اسپرم خروس بعد از یخ­گشایی انجام گرفت. روش کار: اسپرم­گیری سه بار در هفته از طریق مالش پشتی- شکمی، از ۸ خروس بالغ نژاد راس صورت گرفت. نمونه­ها پس از ارزیابی اولیه با هم مخلوط شده سپس تیمارهای مختلف اعمال گردید. سردسازی به مدت سه ساعت در دمای ۵ درجه سانتی­گراد انجام شد. درصد تحرک کل، تحرک پیش­رونده و فراسنجه­های حرکتی اسپرم با استفاده از سیستم آنالیز کامپیوتری اسپرم  CASA و زنده مانی و یکپارچگی غشاء با استفاده از روش رنگ آمیزی ائوزین نیگروزین و آزمون هاست و میزان اسپرم های نابهنجار با استفاده از محیط هانکوک بعد از یخ­گشایی اندازه­گیری شدند. نتایج: کورکومین در سطح ۲۰۰ میکرومولار از لحاظ تحرک کل و تحرک پیش­رونده توانست بهترین عملکرد را در بین سایر سطوح کورکومین و گروه کنترل داشته باشد و تفاوت معنی­داری بین تیمارها مشاهده شد (۰۵/۰>p). غلظت ۲۰۰ میکرومولار کورکومین توانست زنده­مانی اسپرم را بهبود بخشد (۰۵/۰>p). کورکومین در  غلظت ۳۰۰ میکرومولار بیشترین سلامت غشاء و کمترین ناهنجاری­ها را نسبت به بقیه تیمارها داشت و با گروه کنترل تفاوت معنی­داری نشان داد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد افزودن کوروکومین در غلظت ۲۰۰ میکرومولار می­تواند از نظر زنده­مانی و فراسنجه­های تحرک، اثرات مطلوبی بر اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد- یخ­گشایی داشته باشد.

Keywords:

اسپرم خروس , انجماد-یخ گشایی , آنتی اکسیدان کورکومین , رادیکال های آزاد