اثر سطوح مختلف لسیتین سویا بر کیفیت، پراکسیداسیون لیپیدها و یکپارچگی غشاء آکروزومی اسپرم بعد از فرآیند انجماد-یخ گشایی

زمینه مطالعاتی: لسیتین سویا می تواند بعنوان رقیق کننده در فرآیند انجماد اسپرم مورد استفاده قرار گیرد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سطوح مختلف لسیتین سویا بعنوان رقیق کننده بر روی کیفیت اسپرم قوچ بعد از فرآیند انجماد-یخ گشایی می باشد. روش کار: در این تحقیق نمونه های منی با استفاده از واژن مصنوعی از پنج راس قوچ نژاد قزل به صورت هفته ای دوبار جمع آوری شد. برای حذف اثرات فردی، نمونه ها پس از ارزیابی اولیه با هم مخلوط شدند. سطوح مختلف لسیتین سویا بعنوان رقیق کننده (۱، ۵/۱ و ۲ درصد) به بافر تریس اضافه گردید. بعد از فرآوری و انجماد، نمونه ها تا زمان ارزیابی در ازت مایع نگهداری شدند. بعد از ذوب، تحرک اسپرم و پارامترهای حرکتی، زنده مانی، یکپارچگی غشاء پلاسمایی و آکروزومی، اسپرم های غیر طبیعی و مقدار لیپید پراکسیداسیون (MDA) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که تحرک کل و برخی پارامترهای حرکتی اسپرم (VSL، VCL، VAP و ALH) بطور معنی داری در گروه تیماری ۵/۱ درصد لسیتین سویا بیشتر بود (۰۵/۰p <). بین تیمارها به لحاظ زنده مانی، درصد اسپرم های غیر طبیعی، یکپارچگی غشاء پلاسمایی و پراکسیداسیون لیپیدها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. یکپارچگی غشاء آکروزوم در گروه تیماری ۵/۱ درصد لسیتین سویا نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (۰۵/۰p <). نتیجه گیری کلی: بطور خلاصه سطح ۵/۱ درصد لسیتین سویا نسبت به سایر سطوح عملکرد بهتری بر کیفیت اسپرم بعد از فرآیند انجماد-یخ گشایی داشت.

Keywords:

آکروزوم , اسپرم , انجماد-یخ گشایی , قوچ , لسیتین سویا