تاثیر تغذیه پری بیوتیک، پروبیوتیک و سین بیوتیک ها بر عملکرد، فاکتورهای خونی و وضعیت اشرشیاکولی مدفوع گوساله های شیرخوار هلشتاین

به منظور مطالعه تاثیر شیر حاوی افزودنی های پروبیوتیک ، پری بیوتیک و سین بیوتیک بر رشد و عملکرد گوساله های شیرخوار، تعداد ۲۴ راس گوساله شیرخوار نر هلشتاین به وزن اولیه ۳ ± ۴۲ کیلوگرم در یک گاوداری صنعتی در استان خراسان رضوی به طور تصادفی به چهار تیمار تغذیه ای اختصاص داده شدند . تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد تغذیه شیر کامل بدون افزودنی، تیمار شیر کامل همراه با پروبیوتیک، تیمار شیر کامل همراه با پری بیوتیک، و تیمار شیر کامل همراه سین بیوتیک ( اضافه کردن مخلوط پروبیوتیک و پری بیوتیک) بود. گوساله های آزمایشی به مدت ۶ هفته در با این تیمارهای تغذیه شدند. مقدار خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه گوساله ها در هر سه تیمار دارای افزودنی (پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک) به طور معنی دار (۰۵/۰p <) بالاتر از داده های این متغیرها در گروه شاهد بود. همچنین نرخ ایکولای مدفوع در بین گوساله هایی که با پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک تغذیه شدند کمتر از تعداد آنها در تیمار شاهد بود(۰۵/۰p <). همچنین تفاوت بین شاخص های خونی گوساله های اختصاص داده شده به گروه های مختلف در اکثر متغیرها معنی دار نبود. با این وجود، مقدار نوتروفیلها و لیمفوسیتها تفاوت معنی دار (۰۵/۰p <) با گروه شاهد داشتند. این مطالعه نشان داد که افزودن پروبیوتیک، پری بیوتیک و تلفیق این دو افزودنی به شیر، باعث بهبود رشد روزانه و همچنین کاهش ایکولای مدفوع در بین گوساله های شیرخوار و یا در مجموع عملکرد بهتر آنها گردید. با توجه به اثرات مثبت این افزودنی های سازگار با محیط و سلامت گوساله ها انتظار می رود در آینده تحقیقات بیشتر در این زمینه ها صورت گیرد.

Keywords:

پروبیوتیک , پری بیوتیک , سین بیوتیک , اینولین , پروتکسین