بررسی تاثیر هم زمان اکسین و تیامین بر میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و محتوای ترکیبات فنلی در دو مرحله رشد رویشی گیاه سویا (Glycin max)

سویا (Glycin max L.) گیاهی سرشار از پروتئین، چربی های غیر اشباع، ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی است که نقش مهمی در سلامت انسان دارد. ایندول ۳-­بوتیریک اسید (IBA) از تنظیم کننده های رشد گیاهی بوده  که در تولید ترکیبات فنلی و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه نقش بسزایی دارد. تیامین نیز از ویتامین های مهم گیاهی در تقویت سیستم دفاعی و افزایش مقاومت به تنش های محیطی است. با توجه به اثر هورمون اکسین و تیامین بر تولید ترکیبات فنلی با ویژگی آنتی اکسیدانی در مراحل رشد، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر این دو ترکیب بر دو مرحله رشد رویشی گیاه سویا و تغییرات ترکیبات فنلی جهت ایجاد ظرفیت آنتی اکسیدانی بیشتر در مقاومت به تنش های محیطی است. به این منظور بذرهای سویا، رقم DPX کاشته شدند و گیاهان در قالب طرح فاکتوریل با سه غلظت صفر، ۱۰و ۵۰ میکرو مولار ایندول ۳- بوتیریک اسید و سه غلظت صفر، ۵۰ و ۲۰۰ میکرو مولار تیامین تیمار شدند. اندازه گیری ترکیبات فنلی کل، آنتوسیانین و رنگیزه ها در برگ انجام شد. نتایج نشان دادند که کاربرد هم زمان اکسین و تیامین، محتوای فنلی و کاروتنوئید را در هر دو مرحله به طور معنی داری افزایش داد. کاربرد اکسین به تنهایی کاهش معنی دار محتوای آنتوسیانین را در هر دو مرحله سبب شد؛ اما بر محتوای فنلی تاثیر معنی داری نداشت. به طور کلی، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (PAL)، محتوای فنلی و آنتوسیانین در مرحله ۹ برگی نسبت به۳ برگی افزایش بیشتری داشته است. این نتایج بیان کننده تاثیر هم زمان اکسین و تیامین بر محتوای ترکیبات فنلی در مراحل مختلف رشد رویشی و افزایش قدرت دفاعی گیاه است.  

بررسی تاثیر هم زمان اکسین و تیامین بر میزان فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و محتوای ترکیبات فنلی در دو مرحله رشد رویشی گیاه سویا (Glycin max) Keywords:

اکسین , ترکیبات فنلی , محتوای آنزیم فنیل­آلانین­آمونیا­لیاز , مراحل رویشی سویا