بررسی مدل روابط ساختاری بین هویت دینی و سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی: با آزمون نقش واسطه ای تمایزیافتگی خود در دانشجویان دانشگاه ارومیه

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هویت دینی و سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی از طریق تمایزیافتگی خود، بین دانشجویان دانشگاه ارومیه صورت گرفت. روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جهت اجرای پژوهش، از بین دانشجویان دانشگاه ارومیه (۱۷۵۶۸N=)، ۳۵۰ دانشجو با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب و به پرسشنامه­های هویت دینی خوشاوی (۱۳۹۰)، سرمایه اجتماعی Grootaert and et al (۲۰۰۳)، کیفیت زندگی (World Health Organization,۱۹۸۹ ) و تمایزیافتگی خود( Skowron; Friedlander,۱۹۹۸) پاسخ دادند. برای تحلیل نتایج، از روش تحلیل مسیر براساس نرم افزار LISREL V. ۸.۸) و Amos) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مدل طراحی شده بر اساس داده­های پژوهش، برازش مناسب داشته و مسیرهای مستقیم، سرمایه اجتماعی، هویت دینی، تمایزیافتگی خود با کیفیت زندگی مثبت و معنی دار است. همچنین مسیرهای غیرمستقیم، سرمایه اجتماعی و هویت دینی با کیفیت زندگی از طریق تمایزیافتگی خود، نیز مثبت و  معنادار بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته­ ها می­توان نتیجه گرفت که تمایزیافتگی خود، به عنوان یک عامل واسطه­ای به خوبی روابط بین سرمایه اجتماعی و هویت دینی با کیفیت زندگی را تنظیم می­کند.   واژگان کلیدی: کیفیت زندگی، تمایزیافتگی خود، هویت دینی، سرمایه اجتماعی.

Keywords:

the quality of life , differentiation of self (self-differentiation) , religious identity , social capital , واژگان کلیدی: هویت دینی , سرمایه اجتماعی , کیفیت زندگی , تمایزیافتگی خود , دانشجویان دانشگاه ارومیه