بررسی فرضیه شناخت بنیاد نوآوری بهینه در «شعری برای جنگ» قیصر امین پور
Publish place: Iranian Studies، Vol: 8، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 187
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOLR-8-2_005
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1400
Abstract:
فرضیه نوآوری بهینه که در زبانشناسی شناختی مطرح شده است بر این فرض است که محرکی که تا حدودی جدید است و البته مقداری آشنایی نیز در آن وجود دارد، بیشترین لذت هنری را منتقل میکند. این فرضیه شبیه به هنجارگریزی و برجستهسازی در ادبیات است و بر اساس آن، این تحقیق به بررسی این فرضیه میپردازد که لذت ادبی در عبارات هنجارگریز شعر قیصر امینپور به دلیل نوآوری همراه باکمی آشنایی در این عبارات است و نه به دلیل نوآوری محض. به نظر میرسد تاکنون در زبان فارسی، محققی از دیدگاه این فرضیه به بررسی آثار ادبی نپرداخته باشد و بنابراین، برای اولین بار محقق به بررسی این فرضیه در شعر «شعری برای جنگ» از قیصر امینپور پرداخت. عبارات هنجارگریز «شعری برای جنگ» بر اساس الگوی لیچ استخراج شد و روایی آن به صورت صوری و محتوایی مورد تایید دو کارشناس ادبیات فارسی قرار گرفت. سپس پرسشنامههایی تهیه شد و از شرکتکنندگان خواسته شد میزان آشنایی با این عبارات را روی محور مشخص کنند. نتایج توسط آزمون آماری «تی» بررسی شد و این نتیجه حاصل شد که عبارات هنجارگریز شعر مذکور، کاملا نو نیستند و میزانی آشنایی در آن ها وجود دارد و فرضیه مورد تایید قرار گرفت.
Keywords:
Authors
لیلا عرفانیان قونسولی
استادیار زبان شناسی مرکز آموزش عالی کاشمر
مصطفی بهرامن
استادیار زبان شناسی مرکز آموزش عالی کاشمر
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :