مقدمه:
ارزیابی جامع سالمندان تحت عنوان CGA (Comprehensive Geriatric Assessment)، بهترین مجموعه از ابزارهای معرفی شده از سوی سازمان جهانی بهداشت برای شناسایی و تصمیم گیری در مورد برنامه ریزی در حوزه بهداشت و سلامت
سالمندان و حتی درمان آن ها می باشد . در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین جامع وضعیت سلامت
سالمندان مقیم در منازل و نیز مراکز نگهداری در شهر
سبزوار انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی حاضر در ارتباط با ۲۵۴ نفر از
سالمندان مقیم در منازل و مراکز نگهداری
سالمندان پدر و مادر شهرستان
سبزوار در سال ۱۳۹۸ انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری و خوشه ای چند مرحله ای به ترتیب برای
سالمندان مقیم مراکز نگهداری و منازل صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از ابزارهای استاندارد مربوط به
ارزیابی جامع سالمندان (ADL (ActivitiesofDailyLiving)، MMSE (Mini-mental State Examination)، Tinetti ، GDS (Geriatric Depression Scale)، MNA (Mini Nutrition Assesment)) IADL (InstrumentalActivitiesofDailyLiving) و AMT (Abbreviated Mental Test) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ و آزمون های t مستقل، ANOVA و کای دو با در نظر گرفتن سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: میانگین سنی
سالمندان مقیم منازل، ۴/۱۰±۷۱ سال و برای
سالمندان مقیم مراکز نگهداری، ۰۵/۹±۶۵ سال بود. ۸۵ درصد از
سالمندان مقیم منازل و ۸۰ درصد از
سالمندان مقیم مراکز نگهداری از سطح تغذیه مطلوب برخوردار بودند. شیوع افسردگی در
سالمندان مقیم منازل و مراکز نگهداری به ترتیب ۶۱ و ۵۳ درصد بود؛ اما میزان افسردگی در
سالمندان مقیم مراکز نگهداری شدیدتر بود. حدود ۶۵ درصد از
سالمندان مقیم منازل و ۷۸ درصد از
سالمندان مقیم سرای
سالمندان (۰۵/۰>P) دارای اختلال شناختی بودند. همچنین حدود ۹۳ درصد از
سالمندان مقیم منازل و ۷۹ درصد از
سالمندان ساکن مراکز نگهداری، وضعیت عملکرد جسمانی تقریبا خوبی داشتند. این در حالی است که اکثر
سالمندان مقیم منازل از نظر تعادل و راه رفتن در شرایط مطلوب قرار داشتند (۷۴ درصد). این وضعیت در اغلب
سالمندان مقیم در مراکز نگهداری، نامطلوب بود و آن ها در معرض خطر نسبتا شدید سقوط قرار داشتند (۶۱ درصد). نتیجه گیری:
سالمندان مقیم مراکز نگهداری نسبت به سایر
سالمندان جامعه در ابعاد مختلف سلامت مانند انجام فعالیت های روزانه و عملکرد شناختی، ناتوان تر هستند و شیوع بالای افسردگی و وجود خطر سوءتغذیه در آن ها بیانگر نیاز مبرم به توجه ویژه در حوزه سلامت به
سالمندان مقیم مراکز نگهداری می باشد.