مقاله پژوهشی: معرفی الگویی برای سنجش اقتصادی بودن یا نبودن فعالیت بنگاه های اقتصادی در نیروهای مسلح

DOR:۲۰.۱۰۰۱.۱.۱۷۳۵۱۷۲۳.۱۳۹۸.۱۷.۶۵.۱.۲ ورود یا عدم ورود نیروهای مسلح در حوزه­ های اقتصادی و سنجش میزان موفقیت این نیروها یکی از مباحث روز مدیریت کلان کشور است. در مطالعه حاضر با ارائه دلایل موافقان و مخالفان ورود نیروهای مسلح به حوزه اقتصاد، طرح مسئله شده و سپس با ارزیابی الگو­های مختلف تصمیم­ گیری سبد کسب­ و­کار اقتصادی، الگوی نهایی برای اقتصادی بودن یا نبودن فعالیت بنگاه های اقتصادی نیروهای مسلح ارائه گردیده است. این نوشته باهدف ارائه الگوی مناسب برای ارزیابی فعالیت­ بنگاه­ های اقتصادی نیروهای مسلح کشور صورت پذیرفته است. در راستای گردآوری اطلاعات موردنیاز، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. ابزار گرد­آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. با توجه به رایزنی­ های انجام شده، تعداد ۱۰۰ پرسشنامه از اعضای در دسترس جامعه گرد­آوری شد. در راستای تجزیه­ وتحلیل اطلاعات گرد­آوری­ شده از روش های تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون فریدمن و روش تحلیل سلسله ­مراتبی AHP و نرم­ افزار SPSS ۲۲ استفاده شد. بعد از استخراج الگو، روش آزمون T تک نمونه­ ای برای سنجش درستی الگو مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که ۲۴ درصد از شرکت­ های موجود در سازمان موردمطالعه مجاز به ادامه فعالیت می­ باشند. بقیه شرکت­ ها باید منحل شده (۵۶ درصد)، و یا جهت ادامه فعالیت، مجوز­های لازم را از نهادهای صاحب صلاحیت دریافت نمایند (۲۰درصد). چهار عامل به­ عنوان مهم­ ترین عوامل اثرگذار بر عدم­ موفقیت کامل نیروهای نظامی در فعالیت­ بنگاه­ های اقتصادی شناخته شدند که عبارتنداز: ۱. وجود برخی سامانه­ های نامناسب در انتخاب مدیران (هیئت مدیره و مدیرعامل)؛ ۲. وجود برخی شتاب زدگی ها در انتخاب برخی از حوزه های فعالیت؛ ۳. تسری برخی از قوانین نظامی به حوزه اقتصادی و ۴. ارزیابی و پایش عملکرد ناکافی برخی از مدیران عامل.