«زیتون انگشتری»، «آسمان سر»، «حس گوشایی»: مطالعه ای موردی از ابداعات واژگانی

کودکان در روند فراگیری زبان مادری، وقتی برای مفهومی واژه ای یاد نگرفته اند یا واژه فراگرفته شده را به خاطر نمی آورند گاهی خودشان برای آن مفهوم واژه میسازند. مطالعه حاضر به بررسی مواردی چند از این واژه سازیها در سنین پیش از دبستان میپردازد. داده های زبانی مورد مطالعه شامل شصت واژه تولید شده توسط دختری فارسی زبان است که از سن دو سال و شش ماهگی تا پنج سالگی او جمع آوری شده است. نوواژه های او واج نویسی شد و از نظر فرآیند های ساخت واژی مورد بررسی قرار گرفت. واژه های او در مجموع با هفت فرآیند صرفی زبان فارسی ساخته شده اند. مقوله دستوری که بیشترین واژه ها برای آن ساخته شد صفت بود و پربسامدترین فرآیندی که در ساخت این شصت واژه استفاده شد ترکیب بود اما اولین فرآیندی که کودک از آن برای ساخت واژه های جدید استفاده کرد، اشتقاق با پسوند «- ی» بود. این مشاهده برخلاف یافته های کلارک است که به موجب آن، زایاترین فرآیند اولین فرآیندی است که کودک در ابداع واژه از آن بهره میبرد. واژه های کلیدی: ابداعات واژگانی در کودکان، فراگیری فرآیندهای صرفی، فراگیری زبان اول، ترکیب و اشتقاق، روانشناسی زبان

«زیتون انگشتری»، «آسمان سر»، «حس گوشایی»: مطالعه ای موردی از ابداعات واژگانی Keywords:

ابداعات واژگانی در کودکان , ترکیب و اشتقاق , روانشناسی زبان , فراگیری زبان اول , فراگیری فرآیندهای صرفی