اثر پلی اتیلن گلیکول و جیبرلیک اسید بر جوانه زنی آویشن زفایی

جوانه زنی اولین مرحله حساس در چرخه زندگی گیاه به شمار رفته که تعیین کننده استقرار مطلوب گیاه و عملکرد نهایی آن است. تنش خشکی ممکن است سبب تاخیر یا کاهش جوانه زنی گشته و یا حتی به طور کامل مانع جوانه زنی گردد. از آنجا که هورمون جیبرلیک اسید بر جوانه زنی اکثر گیاهان موثر بوده به همین منظور جهت ارزیابی سطوح مختلف جیبرلیک اسید در شرایط تنش خشکی حاصل از پلی اتیلن گلیکول بر روی صفات مرتبط بر جوانه زنی گیاه آویشن زوفایی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۴ در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. فاکتور اول سطوح مختلف خشکی حاصل از پلی اتیلن گلیکول در سه سطح ۰)، -۴ بار و -۸ بار) و فاکتور دوم جیبرلیک اسید در سه سطح ۰) ، ۵و ۱۰ پی پی ام) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل جیبرلیک اسید و پلی اتیلن گلیکول بر صفاتی از جمله درصد و سرعت جوانه زنی، وزن تر ریشه چه، وزن خشک ریشه چه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین میزان درصد جوانهزنی، وزن تر ریشه چه مربوط به تیمار اثر متقابل جیبرلیک اسید پنج پی پی ام و پلی اتیلن گلیکول منفی چهار بار میباشد، همچنین تیمار شاهد بالاترین میزان را در صفات سرعت جوانه زنی نشان داد. بررسی پاسخ این گیاه به سطوح مختلف خشکی حاصل از پلی اتیلن گلیکول در مرحله جوانه زنی، کشاورزان را در استقرار و تولید مطلوب آن یاری خواهد کرد.

Keywords:

آویشن زوفایی , پرایمینگ , پلی اتیلن گلیکول , جیبرلیک اسید.