بررسی الگوی وزش باد با رویکرد پتانسیل گسترش بیابان در استان سمنان

ارایه الگوی کلی برای رژیم باد منطقه ای از نظر علمی و فنی مفهومی ندارد. اما با رسم گلباد نقاط مختلف هر منطقه میتوان وضعیت میانگین وزش باد را به طور محلی شناسایی کرد. از طرفی هم با توجه به اینکه بررسی و مطالعه رژیم باد و شناخت الگوی وزش باد سطح زمین کمک موثری را در برنامه ریزی و تصمیم گیری امور زیربنایی مختلف و پیشگیری یا کاهش رخدادهای طبیعی از جمله گسترش بیابان را ارائه می نماید، بدین منظور در این تحقیق الگوی وزش باد استان سمنان با استفاده از آمار ایستگاه های سینوپتیک سمنان ۵۰) ساله)، گرمسار ۲۹ ساله و بیارجمند ۲۳ ساله توسط گلبادهای بلند مدت ماهیانه مورد برررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در ایستگاه گرمسار باد غالب شرقی میباشد و در ایستگاه سمنان و بیارجمند باد شمالی به عنوان باد غالب منطقه شناسایی گردید. به طور کلی تنوع ناهمواری و مجاورت کویر و کوهستان در محدوده استان سمنان علاوه بر ایجاد بادهای محلی شرایط اقلیمی و پوشش گیاهی متنوعی را ایجاد کرده و همچنین الگوی وزش باد در این استان متفاوت بوده و جهت ثابتی نداشته و با توجه به شرایط توپوگرافی و مداومت و تاثیر بادهای محلی نسبت به بادهای منطقه ای جهت باد غالب در فصول سرد و گرم متغیر بوده و وزش بادهای جنوب و جنوب غربی از مناطق دشتی و کم ارتفاع به طرف ارتفاعات مخصوصا در زمانی که زمین خالی از پوشش گیاهی باشد در گسترش و توسعه مناطق بیابانی و همچنین خسارت به تاسیسات اقتصادی و منابع زیستی استان تاثیر گذار خواهند بود.

Keywords:

الگوی وزش , گلباد , بیابان , سمنان