ارزیابی شدت فرسایش و تولید رسوب با استفاده از مدل PSIAC و EPM در استان یزد(مطالعه موردی حوزه سعید آباد)

این تحقیق شامل بررسی برخی خصوصیات اقلیمی، سازندهای زمین شناسی، تیپ های پوشش گیاهی، انواع فرسایش و عوامل موثره، برآورد فرسایش، تعیین شدت فرسایش و میزان رسوب دهی، تهیه نقشه اشکال فرسایشی و در نهایت ارائه راهکارهایی جهت کنترل میزان فرسایش در حوزه آبخیز سعید آباد است. منطقه مورد مطالعه از توابع شهرستان تفت، در استان یزد با مختصات ́۵۱ ۰۷˝ ۵۳ و ́۵۵ ̊۵۳۰۵˝ طول شرقی و ́۳۵ ̊۳۱۰۹˝ و ́۳۸ ̊۳۱۷۴ ˝ عرض شمالی، حداقل و حداکثر ارتفاع حوزه به ترتیب برابر با ۲۳۴۷ و ۳۴۸۱ متر از سطح دریا می باشد. نتایج بررسی بعمل آمده نشان داد که در برآورد میزان فرسایش به دو روش EPM و PSIAC، حداکثر میزان فرسایش ویژه در رخساره برونزد سنگی ۳۴۹/۸۸) متر مکعب بر کیلومتر مربع در سال) و حداقل میزان آن در اراضی زراعی و باغات با مقدار ۱۱/۳۴) و ۸۷/۱۰ متر مکعب بر کیلومتر مربع در سال) اندازه گیری شد. با توجه به مقادیر به دست آمده در این دو روش می توان نتیجه گرفت که حوزه مورد مطالعه مشکل فرسایشی چندانی ندارد و این مقدار فرسایش قابل کنترل است. بالا نگه داشتن سطح حاصلخیزی خاک در اراضی زراعی، احداث سدهای اصلاحی، جلوگیری از تراس بندی، درخت کاری در کنار آبراه ها، قرار دادن سنگ به صورت خشکه چین در قوص رودخانه، با توجه به شیب منطقه %۲۷/۸۴ در دامنه هایرو به شمال قسمت-های مرتعی منطقه، بذر کاری، بوته کاری، پیتینگ و فاروئینگ به عنوان راهکار جهت کنترل فرسایش پیشنهاد گردید.

Keywords:

تولید رسوب , سازندهای زمین شناسی , عوامل فرسایشی , کنترل فرسایش.