برجسته سازی زبان شناختی با افزودن توازن آوایی، واژگانی و گروهی در متن اسناد رسمی و تاثیر آن بر درک مخاطب: رویکرد زبان شناسی حقوقی

اسنادی که در دفاتر اسناد رسمی تنظیم می شوند، پس از امضا قابل انکار نیستند و باید به طور کامل به وسیله مخاطب درک شوند. هرچه متن به زبان خودکار نزدیک تر باشد، آسان تر درک می شود. به همین دلیل است که متون علمی، بر­­خلاف متون ادبی، خالی از ابزارهای زیبایی آفرینی هستند. برای ساده­سازی متن اسناد رسمی در چارچوب زبان شناسی حقوقی، پژوهش توصیفی - تحلیلی حاضر در پی شناسایی و در صورت امکان بازنویسی نمودهای برجسته سازی، به مثابه ویژگی زبان ادب بوده است که می تواند با دور کردن این متن­ها از زبان خودکار، درک را برای مخاطب دشوار کند. برای شناسایی این نمود­ها و نشان دادن تاثیر آن­ها بر درک مخاطب، صد نمونه سند رسمی ( پنجاه نمونه از کتاب نمونه اسناد و پنجاه نمونه از اسناد واقعی تنظیم شده در دفتر اسناد رسمی ۱۴۷۹ تهران) بررسی و تحلیل شده اند. نتایج نشان داد که برجسته­سازی در این سند­ها از راه قاعده­افزایی و با ایجاد توازن در (۱۲۴۰) مورد تکرار در سطوح آوایی، واژگانی و گروهی، در واژه­های عربی و حقوقی صورت گرفته است. حذف توازن و بازنویسی در درصد قابل­توجهی از نمونه­ها (۰۳/۶۵%)، ممکن بوده و این جایگزینی­ها باعث افزایش معنادار (۴۰) درصدی در میزان درک صد نفر از مراجعه کنندگان به دفتر اسناد رسمی شده است.  

برجسته سازی زبان شناختی با افزودن توازن آوایی، واژگانی و گروهی در متن اسناد رسمی و تاثیر آن بر درک مخاطب: رویکرد زبان شناسی حقوقی Keywords:

زبان­شناسی حقوقی , اسناد رسمی , برجسته سازی , قاعده افزایی , زبان خودکار