اثر داروهای یونوفورکوکسیدیوز سالینومایسین و لازالوسید بر عملکرد جوجه های گوشتی و ارتباط این داروها با مکمل متیونین

Publish Year: 1379
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 230

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCPP-۰-1۱_008

تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400

Abstract:

این آزمایش به منظور مطالعه اثر داروهای یونوفور (سالینومایسین، لازالوسید و نسبت ترکیبی آنها) بر عملکرد طیور گوشتی اجرا شد. هم چنین، ارتباط این داروها با سه سطح متیونین ارزیابی گردید. تعداد ۱۲۱۵ قطعه جوجه یک روزه گوشتی تجارتی (آرین) به ۸۱ گروه ۱۵ قطعه ای تقسیم شدند و مورد آزمایش قرار گرفتند. این آزمایش در قالب طرح پایه کامل تصادفی، به صورت آزمایش فاکتوریل ۳×۳×۳، شامل سه سطح دارو (صفر، سطح توصیه شده و ۵/۱ برابر سطح توصیه شده) و سه سطح متیونین (صفر، ۱/۰% و۲/۰%) انجام شد. نتایج نشان داد که این داروها افزایش وزن بدن را در ۲۱ و ۵۶ روزگی کم کردند (۰۵/۰>P). در اثر داروی لازالوسید، مصرف غذا کاهش یافته و ضریب تبدیل غذا به طور معنی داری (۰۵/۰>P)بدتر شد. افزایش سطح دارو اضافه وزن بدن و مصرف غذا را کاهش داد و ضریب تبدیل غذا را در دوره ۲۱-۴۲ و ۰-۵۶ روزگی به طور معنی داری (۰۵/۰>P)بدتر نمود. اثر مکمل متیونین بر وزن بدن در ۴۲ روزگی و (۰۵/۰>P) بر ضریب تبدیل غذا در روزهای ۲۱-۴۲ و ۰-۵۶ معنی دار (۰۱/۰>P) بود. اثر متقابل نوع دارو و سطح دارو بر اضافه وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذا معنی دار (۰۵/۰ > P) گردید. لازالوسید مصرف آب را به طور معنی داری (۰۵/۰>P) افزایش داد. داروها رطوبت بستر و تلفات را تحت تاثیر قرار ندادند. از نتایج بالا چنین استنباط می شود که عملکرد سالینومایسین نسبت به لازالوسید بهتر بوده و هم چنین، مکمل متیونین تاثیری در جبران کاهش رشد ناشی از داروهای یونوفور نداشته است.