تاثیر محلول پاشی آهن، روی و منگنز بر صفات کمی و کیفی دو رقم ارزن دانه ای

به منظور بررسی اثر محلول پاشی آهن، روی و منگنز بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین دو رقم ارزن دانه ای آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال ۱۳۸۹ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه دو رقم ارزن دانه ای شامل باستان (ارزن دم روباهی) و پیشاهنگ (ارزن معمولی) و شش سطح محلول پاشی کود ریزمغذی (شاهد، آهن، روی، منگنز، آهن + روی، آهن + روی + منگنز) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین طول پانیکول، وزن هزار دانه، تعداد پانیکول در مترمربع از رقم پیشاهنگ و بیشترین عملکرد دانه، تعداد دانه در پانیکول، شاخص برداشت و عملکرد پروتئین از رقم باستان حاصل شد. محلول پاشی کودهای ریزمغذی صفاتی مانند طول پانیکول، عملکرد زیستی، شاخص برداشت و درصد پروتئین را تحت تاثیر قرار داد ولی تاثیری بر عملکرد دانه نداشت. محلول پاشی با آهن + روی + منگنز درصد پروتئین را نسبت به شاهد افزایش داد ولی عملکرد پروتئین تحت تاثیر قرار نگرفت. براساس نتایج حاصل از این آزمایش جهت دست یابی به بیشینه عملکرد دانه ارزن شاید بتوان  از رقم باستان و محلول پاشی با کود روی استفاده کرد که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

Keywords:

Foliar application , Micronutrient fertilizer , Bastan , Pishahang , Grain millet , محلول پاشی , کود ریزمغذی , باستان , پیشاهنگ , ارزن دانه ای