اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی

سابقه و هدف: این پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی می پردازد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مادران فرزندان با اختلالات عصبی رشدی بود. از این تعداد ۲۶ مادر در گروه آزمایش و ۲۶ مادر در گروه کنترل به روش نمونه گیری تصادفی مبتنی بر ملاک ورود انتخاب شدند. ارزیابی روانی شامل مصاحبه طبق DSM-۵، مقیاس تکانشگری بارات و مقیاس جرئتمندی راتوس بود که قبل از شروع آموزش مهارت های مدیریت خشم و جرئت آموزی و بلافاصله بعد از اتمام جلسات توسط مادران هر دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. داده ها با روش کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد آموزش گروهی مهارت های مدیریت خشم و جرئت آموزی به طور معناداری موجب کاهش خشم و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی شده است (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: در حوزه درمان و در زمینه کار با مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی و افرادی که در حالت بحران هیجانی ناگهانی مانند تولد فرزند به سر می برند، آموزش مهارت های زندگی ازجمله جرئتمندی و کاهش تکانه و خشم با توجه به ماهیت آن و تاثیر بلندمدت در تمام ابعاد زندگی، بسیار کارا و نویدبخش به نظر می رسد.

Keywords:

Anger , Assertiveness Practices , Being Assertive , اختلالات عصبی رشدی , جرئت آموزی , جرئتمندی