بررسی اضطراب ناشی از کرونا و ارتباط آن با فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان: مطالعه ای مقطعی در جنوب شرق ایران

سابقه و هدف: ظهور ناگهانی بیماری کرونا (کووید-۱۹) ممکن است منجر به اضطراب ناشی از این بیماری در کارکنان بیمارستانی گردد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اضطراب ناشی از کرونا و ارتباط آن با فرسودگی شغلی در کارکنان یک بیمارستان بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی در اردیبهشت ۱۳۹۹ برروی کارکنان یک بیمارستان واقع در شهر زاهدان صورت گرفت. در این پژوهش، ۳۵۳ نفر از شاغلین آن بیمارستان به روش سرشماری و با در نظر گرفتن معیارهای ورود وارد مطالعه شده و به پرسشنامه ای سه قسمتی حاوی اطلاعات دموگرافیک و شغلی، اضطراب ناشی از کرونا و فرسودگی شغلی پاسخ دادند. در نهایت آنالیزهای آماری با استفاده از نرم افزار Stata ۱۴ انجام شد. یافته ها: بیش از نصف جامعه پژوهش را زن ها تشکیل داده بودند. اغلب افراد متاهل بوده و بین ۲۰ تا ۳۰ سال سن داشتند. شیوع اضطراب شدید برابر با ۱۱/۹ درصد بوده و در مولفه های خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و عدم  کفایت شخصی به ترتیب ۲۳/۲، ۷/۴ و۵۷/۵درصد از جامعه پژوهش دارای نشانگان فرسودگی شغلی بودند. همچنین مشخص شد که بین اضطراب ناشی از کرونا و فرسودگی شغلی، ارتباط معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که یک ارتباط معنادار بین اضطراب ناشی از کرونا و فرسودگی شغلی وجود دارد که بر اساس شیوع بالای این اختلالات، پیشنهاد می شود توجه بیشتری بر روی سلامتی کارکنان بیمارستانی به دلیل نقش ویژه آن هادر مقابله با کووید-۱۹، منعطف شود.

Keywords:

COVID-۱۹ , Corona-caused Anxiety , Hospital Staff , Job Burnout , Medical Staff , کووید-۱۹ , اضطراب ناشی از کرونا , فرسودگی شغلی , کارکنان بیمارستان , کادر درمان