بررسی روش های ارزش گذاری اقتصادی مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست

منابع محیط زیستی در جهان کنونی سرمایه های ارزشمندی هستند که حفظ آنها باید در ردیف اساسیترین تلاشهای انسان قرار گیرد. در حال حاضر رویدادها و پدیده هایی همچون تخریب و نابودی منابع طبیعی، گسترش بیابان، تغییرات اقلیمی، نابودی تنوع زیستی، بالا آمدن سطح آب دریاها، زمینه ساز وقوع بحرانهای محیط زیستی و بروز نگرانیهای عمیق جوامع انسانی شده اند آشنایی با روش های ارزش گذاری منابع زیست محیطی به منظور رصد مسیر رشد اقتصادی، تشکیل حسابهای ملی سبز و استفاده در تحلیل اقتصادی پروژه های سرمایه گذاری شکل گرفته است. به طور کلی هدف از ارزش گذاری مناطق تحت مدیریت محیط زیست و اکوسیستم های طبیعی، تعیین ارزش اقتصادی و حفاظتی آنها برای استفاده هر چه بهتر از آنها است. در این مقاله سعی شده با بررسی و تحقیق در اسناد کتابخانه ای ، دستورالعمل های سازمان حفاظت محیط زیست و مقالات نسبت به معرفی روش های ارزش گذاری اقتصادی مناطق تحت مدیریت محیط زیست و اکوسیستم های طبیعی اقدام شد روش های مختلفی برای تعیین ارزش مناطق تحت مدیریت محیط زیست و اکوسیتم های طبیعی وجود دارد که رایج ترین این روشها، ارزشیابی مشروط، روش هدانیک، شیوه هزینه سفر و جایگزینی هزینه میباشد پیشنهاد می شود مطالعات ارزش گذاری اکوسیستم های طبیعی و مناطق تحت مدیریت محیط زیست انجام شود تا نسبت به ارزش اقتصادی آن پی برده شود و گام مهمی به منظور حفاظت مناطق و منابع طبیعی و حرکت در راستای توسعه پایدار صورت پذیرد و همچنین برای برنامه ریزان، مسئولین و سیاستگزاران توجیهی فراهم میکند تا کمیت و کیفیت منابع طبیعی را حمایت بکنند.

Keywords:

ارزش گذاری اقتصادی , مناطق تحت مدیریت محیط زیست , اکوسیستم های طبیعی