تاثیر آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی- رشدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی-رشدی انجام گردید و از هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها نیمه آزمایشی. همراه با پیش آزمون -پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان مبتلا به اختلال عصبی -رشدی شهر تاکستان تشکیل دادند. نمونه آماری ۳۴ نفر از مادران از جامعه مذکور بودند که به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفی (قرعه کشی ) در دو گروه آموزش فرزند پروری ۱۷) مادر) و گروه کنترل ۱۷) مادر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس والدگری دارای آبیدین (۱۹۹۰) استفاده شد. گروه آزمایش در طی هشت جلسه ۱۲۰ دقیقهای آموزش فرزند پروری را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که که آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی- رشدی موثر بوده است (p< ۰/۰۵)، بدین معنی استرس والدگری مادران گروه آزمایش پس از دریافت آموزش فرزندپروری کاهش یافته است. در نتیجه این روش میتواند در مداخلات روان شناختی مرتبط با استرس والدگری توسط مشاوران و روانشناسان خانواده استفاده شود.

Keywords:

آموزش فرزند پروری , استرس والدگری , اختلال عصبی-رشدی