اثربخشی آموزش رویکرد واقعیت درمانی در تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش رویکرد واقعیت درمانی در تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زوجین متقاضی طلاق در مرکز مشاوره شهر اهواز در سال ۱۳۹۸ بود. روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود و با استفاده از این روش از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل ۱۵) نفر) گمارده شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه تعارضات زناشویی جمع آوری شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله صورت گرفت ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، هر دو گروه مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد آموزش واقعیت درمانی موجب کاهش تعارضات زناشویی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش رویکرد واقعیت درمانی در تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش رویکرد واقعیت درمانی , تعارضات زناشویی , زوجین متقاضی طلاق.