اثر بخشی روان پویشی کوتاه مدت بر گرایش به دل زدگی زناشویی در زنان متاهل شهر فردیس

هدف اصلی تحقیق حاضر اثر بخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر گرایش به روابط فرازناشویی و دلزدگی زناشویی زنان متاهل شهر فردیس بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان متاهل شهر فردیس در استان البرز مراجعه کننده به مرکز مشاوره نسترن در سال ۱۳۹۸ که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و تعداد ۳۰ نفر که به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نگرش سهل گیرانه به روابط زناشویی و دلزدگی زناشویی بود. برای تحلیل داده ها از آرمون تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار spss-۲۲ به کار رفت. بر اساس نتایج بدست آمده که بین میانگین نمرات دلزدگی زناشویی و فرازناشویی در دو گروه گواه و تست تفاوت معناداری (p <۰.۰۵)وجود داشت بنابراین می توان بیان نمود که روان درمانی پویشی کوتاه مدت در کاهش دلزدگی زناشویی اثر بیشتری نسبت به کاهش روابط فرازناشویی دارد.

Keywords:

روان درمانی پویشی کوتاه مدت , دلزدگی زناشویی