بررسی فقر آموزشی و تاثیر آن بر فرهنگ فقر و چرایی آن در جامعه

عدم دسترسی به سطح معین و حداقل رفاه که از آن به عنوان فقر یاد می شود، پدیدیه ای جهانی است و در کشور ایران نیز به عنوان یک چالش اساسی مطرح است. آموزش ابزاری حیاتی برای بهبود آسایش و ریشه کنی فقر کشورها و راهبردهای جهانی برای کاهش فقر به شمار می رود. مبارزه با فقر مستلزم شناخت عوامل موثر بر فقر می باشد و در این ارتباط دانشمندان و صاحبنظران آموزش و سرمایه گذاری در نیروی انسانی را از عوامل تاثیرگذار و به عنوان راه حلی جهت خروج از فقر یاد می کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی فقر آموزشی و تاثیر آن بر فرهنگ فقر و چرایی آن در جامعه است. برای این منظور از بررسی و مرور منابع موجود در این حوزه استفاده شده است. نتایج بررسی های مختلف نشان می دهد که آموزش و تربیت صحیح نیروی انسانی تاثیر کاهنده در بر فقر داشته و سبب بهبود فرهنگ فقر می شود. در واقع با افزایش سطح آموزش، قابلیت های فرد و خانوار ایرانی ارتقاء یافته و قدرت انطباق با شرایط و حل مشکلات افزایش پیدا می کند. لذا توسعه انواع آموزش و افزایش کیفیت تحصیلات و سرمایه گذاری در امر تربیت نیروی انسانی از محل منابع دولتی توصیه می شود.

Keywords:

قفر آموزشی , فرهنگ فقر , فقر , آموزش