ساخت و اعتباریابی مقیاس ایرانی ۷ عاملی شخصیت مبتنی بر زوج درمانی اشتراک محور

هدف: ساخت و مطالعه ویژگی های روان سنجی مقیاس ایرانی شخصیت مبتنی بر زوج درمانی اشتراک محور بود. روش: پژوهش حاضر، مطالعه ی بنیادی-توسعه ای بود که ابتدا بر اساس اصول و مفاهیم پایه نظریه (JPCMT) پیرامون شخصیت با ۲۳۷ سوال در ۱۶ حوزه طراحی شد. پس از بررسی روایی محتوایی و اجرای اولیه، ۲۰۳ سوال انتخاب شد. سپس تعداد ۴۳۹ نفر از ساکنین خراسان رضوی که ۹/۹۲ درصد شهرنشین و بقیه روستانشین بودند به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و پرسشنامه نهایی را از طریق سایتی که به همین منظور طراحی شده بود، پاسخ دادند. داده ها با نرم افزار Amos۲۴ تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، ۷ عامل شخصیت شامل: تاییدطلب، سرزنش گر، ابزارگرا، مسئولیت خواه، کنترل گر، مذهب گرا و رئیس مآب را تایید نمود. نتایج پایایی به کمک ضریب آلفا، اسپیرمن-براون و گاتمن برای کل آزمون بسیار بالا و به ترتیب برابر ۹۵/۰ ، ۸۱/۰و۸۱/۰ بدست آمد. ضریب همبستگی بین کل آزمون ( ۸۳/۰) و هفت عامل با یکدیگر مثبت و معنادار بود. روایی ملاکی این مقیاس با پرسشنامه شخصیتی نئو، بیانگر روایی هم گرا و واگرای بالایی بین دو مقیاس بود. نتایج آزمونt نشان داد که زنان و مردان در ۴ عامل شبیه و در ۳ عامل باهم متفاوت اند.

ساخت و اعتباریابی مقیاس ایرانی ۷ عاملی شخصیت مبتنی بر زوج درمانی اشتراک محور Keywords:

اعتبار یابی , مقیاس , شخصیت , زوج درمانی اشتراک محور