مروری بر ترکیبات بازدارنده شعله برای رزین های اپوکسی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 711
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-34-1_001
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1400
Abstract:
رزین های اپوکسی به دلیل مقاومت عالی در برابر گرما، رطوبت و مواد شیمیایی، استحکام کششی زیاد، جمع شدگی کم حین پخت و پایداری ابعادی عالی، به طور گسترده به عنوان مواد کپسولی کننده در صنایع الکتریکی و الکترونیکی، حمل و نقل، پوشش ها، چسب ها و کامپوزیت های پیشرفته استفاده می شوند. رزین های اپوکسی بسیار اشتعال پذیرند و این ماهیت اشتعال پذیری، کاربرد آن ها را در زمینه هایی که به بازدارندگی زیاد در برابر شعله نیاز باشد، به طور جدی محدود می کند. برای غلبه بر این مسئله چالش برانگیز، چند راهکار مانند استفاده از بازدارنده های شعله بر پایه هالوژن، ترکیبات آلی فسفر (نظیر آمونیوم پلی فسفات و ملامین پلی فسفات)، ترکیبات معدنی (نظیر آلومینیم تری هیدرات و منیزیم هیدروکسید)، بازدارنده های شعله بر پایه نیتروژن و سیلیکون، بازدارنده های متورم شونده و نانوذرات پیشنهاد شده است. اغلب ترکیبات فسفردار به عنوان جایگزین هایی برای ترکیبات هالوژن دارشده در رزینهای اپوکسی بازدارنده شعله به کار گرفته می شوند. از ترکیبات فسفر متفاوتی به عنوان عوامل بازدارنده شعله به صورت افزودنی یا مواد واکنشی استفاده می شود. در مقایسه با عوامل افزودنی برای بازدارندگی شعله، ترکیبات آلی فسفر واکنشی در رزین های اپوکسی، کارایی بازدارندگی شعله عالی نشان می دهند. این ترکیبات می توانند به طور شیمیایی، به عنوان بخشی از عامل پخت یا به کمک خود ساختار رزین های اپوکسی به پیکره شبکه منتقل شوند و ویژگی بازدارندگی ذاتی در برابر شعله را القا کنند. در این مقاله، طبقه بندی بازدارنده های شعله (بر پایه هالوژن، ترکیبات آلی فسفر، مواد معدنی، مواد بر پایه نیتروژن و سیلیکون، بازدارنده های متورم شونده و نانوکامپوزیت ها)، چرخه سوختن پلیمرها و کاربرد مواد بازدارنده شعله، به ویژه مواد بر پایه فسفر، برای رزین های اپوکسی مطالعه و مرور می شوند. آزمون های مختلف ارزیابی بازدارندگی شعله نظیر UL-۹۴، شاخص حدی اکسیژن و گرماسنجی مخروطی نیز به اختصار شرح داده می شوند.
Keywords:
Authors
جمشید کمالی پور
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده
محمدحسین بهشتی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده
محمدجلال الدین ظهوریان مهر
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :