رویکرد عدالت ترمیمی در پیشگیری از بزه کاری دانش آموزان مقطع راهنمائی شهر تهران (با تاکید بر نقش پلیس)

زمینه و هدف یکی از مشکلات و معضلات که در کشور ما ایران موجود می باشد کاهش سن ارتکاب بزه کاری است آمارها نشان دهنده این است که نزدیک به ۵۲% از جمعیت کیفری کانون اصلاح و تربیت اخراجی از نظام آموزش و پرورش می باشند. هدف این پژوهش پیشگیری از بزه کاری دانش آموزان مقطع راهنمائی شهر تهران از طریق توسل به عدالت ترمیمی و اجرای این برنامه ها و استفاده از مصادیق آن در مدارس می باشد. ژ روش این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحلیلی- توصیفی است جامعه آماری شامل دو گروه، روسای کلانتری های شهر تهران به تعداد ۸۱ نفر و مدیران مدارس راهنمائی شهر تهران به تعدا ۶۰۰ نفر می باشد. روش نمونه گیری نسبت به گروه اول تمام شمار و نسبت به گروه دوم۲۴۰ نفر از مدیران مدارس راهنمائی است که روش نمونه گیری نسبت به آنها سیستماتیک بوده انتخاب شده اند. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است.یافته ها و نتایج یافته های پژوهش نشان میدهد با توجه به آزمون های خی دو، تای کندال و پیرسون و فریدمن، تی دو نمونه مستقل تفاوت معنا داری بین دو جامعه آماری وجود داشته که از دیدگاه مدیران، آموزش حقوق شهروندی و توسل به میانجگری و از دیدگاه روسای کلانتری حضور پلیس متخصص و آموزش مسائل حقوقی و شهروندی بیشترین تاثیر را در پیشگیری از بزه کاری دانش آموزان دارد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهدکه اموزش و اعمال میانجیگری،صلح،سازش وترویج فرهنگ مدارا،پرهیزازبرخوردهای کیفری،تشکیل پلیس اطفال واموزش مسایل حقوقی وتسلط به مبانی روانشناختی دانش آموزان در پیشگیری از بزه کاری موثر است.

Keywords:

پیشگیری , بزه کاری اطفال , عدالت ترمیمی , قضازدائی